เรื่องจริง ณ ลานประหาร ที่ประเทศอิหร่าน
เรื่องจริง ณ ลานประหาร ที่ประเทศอิหร่าน
ค้นหา
ชายหนุ่ม อายุ 24 ปี กำลังจะถูกแขวนคอ เพราะเขาฆ่าคนวัยเดียวกับเขา เมื่อตอนอายุ 17 ปี
7 ปีผ่านไป เขาถูกพิพากษาโทษแขวนคอ โดยให้ญาติของเหยื่อเป็นฝ่ายกระทำคืน โดยให้เตะเก้าอี้ใต้เท้าที่เขายืนออก
แม่ของผู้ตาย ตบหน้าฆาตกรอย่างแรงก่อนจะแขวนคอ เพราะลูกของเธอโดนไอ้ชั่วนี่ฆ่า ทำให้เธอโกรธแค้นและเสียใจมาก
ส่วนแม่ของคนที่จะถูกแขวนคอ เมื่อเห็นลูกตัวเองกำลังจะตายไปต่อหน้า ก็หมดเรี่ยวแรงทรงกาย ทรุดลงไปกับพื้น
และแล้ววินาทีตราตรึงใจก็ปรากฏ สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ....
แม่ของผู้ตายไม่ได้เตะเก้าอี้ แต่เธอกลับเอื้อมมือไปคลายปลดเชือกประหารที่คอของฆาตกร!
แม่ของฆาตกร เข้าไปก้มลงจูบเท้าแม่ของผู้ตายทั้งสองแม่ต่างหลั่งน้ำตา แม่ที่ลูกของเธอถูกปลิดชีพบอกว่า..
"เพราะว่า ฉันทนทุกข์ทรมานจากการสูญเสียลูกรัก ฉันไม่ต้องการให้แม่อีกคน ทนทุกข์ทรมานเหมือนกับฉัน"
นี่แหละความยิ่งใหญ่ของพลังแห่งการให้อภัย ความเมตตา ความกล้าหาญของมนุษยชาติ !
ความกล้าหาญที่เธอยกโทษให้ฆาตกร ยิ่งใหญ่กว่าความกล้าหาญที่จะฆ่าเขาอีก
หวังว่าหลายๆคนที่อ่าน คงได้เรียนรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของคำว่า "แม่"
เรื่องการให้อภัยผู้อื่นนับเป็นสิ่งที่ใกล้ตัวคนเรามากที่สุด เพราะในทุกๆ ความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะในครอบครัว ในหมู่เพื่อน หรือแม้แต่กับคนที่เราไม่รู้จัก ก็อาจเกิดปัญหาขึ้นจนต้องมีการให้อภัยกัน
นักจิตวิทยาท่านหนึ่งกล่าวว่า เหตุที่ทำให้คนมีความสุขคือ "ความเป็นเพื่อน" และ "การให้อภัย" ไม่ใช่ความร่ำรวย
คนที่มีความสุขที่สุดจะห้อมล้อมตนเองด้วยครอบครัวและเพื่อนฝูง ไม่สนใจที่จะแข่งรวยกับคนข้างบ้าน แต่จะสนุกกับกิจกรรมประจำวันอย่างเต็มที่ และที่สำคัญที่สุดคือ เขาเป็นคนที่ให้อภัยคนอื่นได้ง่าย
ความสามารถในการยกโทษให้ผู้อื่นนั้น เป็นคุณสมบัติที่สัมพันธ์กับความสุขมากที่สุด ซึ่งเราเรียกว่า "ราชินีแห่งคุณงามความดี" ทั้งมวล
สรุปที่แปลโดย : William Exotique
