เปิดตำนานโค-อิ-นัวร์เป็นเพชรที่เต็มไปด้วยเรื่องราวอื้อฉาวมากมาย

💎โค-อิ-นัวร์เป็นเพชรที่เต็มไปด้วยเรื่องราวอื้อฉาวมากมาย ตลอดช่วงหลายร้อยปีที่ผ่านมามีผู้ครอบครองผลัดเปลี่ยนหลายมือ ตั้งแต่ หลากเจ้าชายแห่งจักรวรรดิโมกุล หลายขุนศึกของอิหร่าน ผู้ปกครองมากหน้าแห่งอัฟกานิสถาน และมหาราชาหลายพระองค์ในปัญจาบ

Custom Search

เพชรขนาด 105 กะรัตเม็ดนี้ตกเป็นของจักรวรรดิอังกฤษเมื่อราวกลางศตวรรษที่ 19 และทุกวันนี้ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของเครื่องราชกกุธภัณฑ์แห่งสหราชอาณาจักร ประดับที่ยอดมงกุฏ 

ซึ่งจัดแสดงที่ทาวเวอร์ออฟลอนดอน คนอินเดียจำนวนมากเชื่อว่าอังกฤษโจรกรรมเพชรเม็ดนี้มาจากพวกเขา

ในหนังสือเรื่องมหากาพย์โค-อิ-นัวร์ ที่เขียนโดย วิลเลียม ดัลริมเปิล กับอนิตา อานันท์ มีตำนานที่น่าสนใจเกี่ยวกับเพชรเม็ดนี้ 6 เรื่องด้วยกัน ตำนานที่ 1 โค-อิ-นัวร์เป็นยอดเพชรของอินเดีย

ข้อเท็จจริง ตอนที่เพชรโค-อิ-นัวร์ตกมาถึงมืออังกฤษ เพชรมีขนาด 190.3 กะรัต ยังมีเพชรที่มีขนาดไล่เลี่ยกับโค-อิ-นัวร์อีกอย่างน้อย 2 เม็ด คือดาเรียอินัวร์ ตอนนี้อยู่ในกรุงเตหะราน ประเมินในปัจจุบันมีขนาด 175-195 กะรัต และยอดเพชรแห่งราชวงศ์โมกุล ซึ่งผู้เชี่ยวชาญเรื่องเพชรเชื่อว่าคือเพชรออลอฟ ซึ่งมีขนาด 189.9 กะรัต เพชรทั้ง 3 เม็ดออกจากอินเดีย หลังจากที่นาดีร์ชาห์ ผู้ปกครองอิหร่านกรีฑาทัพบุกอินเดียเมื่อปี 2282 และปล้นสะดมภ์สมบัติในท้องพระคลังไป จนกระทั่งเมื่อต้นศตวรรษที่ 19 โค-อิ-นัวร์เริ่มกลายเป็นเพชรที่โด่งดัง เมื่อตกไปอยู่ในมือของผู้ครองครอบในรัฐปัญจาบ ตำนานที่ 2 โค-อิ-นัวร์เป็นเพชรน้ำงามไร้ตำหนิ

ข้อเท็จจริง โค-อิ-นัวร์ในตอนที่ยังไม่เจียระไนเป็นเพชรที่มีตำหนิ ในตัวเพชรมีรอยด่างออกสีเหลืองหลายรอย บางรอยมีขนาดใหญ่ ซึ่งทำให้มันไม่สะท้อนแสง นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่เจ้าชายอัลเบิร์ต พระสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียทรงปรารถนาให้มีการเจียระไนโค-อิ-นัวร์ นอกจากนั้นโค-อิ-นัวร์ยังไม่ได้เป็นเพชรเม็ดใหญ่ที่สุดในโลก จัดว่ามีขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 90 เท่านั้น

นักท่องเที่ยวที่ได้เห็นเพชรโค-อิ-นัวร์ที่ทาวเวอร์ออฟลอนดอนมักประหลาดใจที่เห็นว่า มันมีขนาดเล็ก โดยเฉพาะเมื่อเปรียบเทียบกับเพชรคัลลินันสองเม็ดที่มีขนาดใหญ่กว่าที่จัดแสดงอยู่ใกล้ ๆ กัน ตำนานที่ 3 เพชรโค-อิ-นัวร์มาจากเหมืองโคลูร์ ในอินเดีย เมื่อศตวรรษที่ 13 ข้อเท็จจริง เป็นไปไม่ได้ที่จะสืบสาวได้ว่า โค-อิ-นัวร์ถูกค้นพบเมื่อไรและที่ไหน ซึ่งทำให้โค-อิ-นัวร์เป็นเพชรที่มีประวัติเป็นปริศนา บางคนถึงกับเชื่อว่าโค-อิ-นัวร์คืออัญมณีของพระกฤษณะตามคัมภีร์ภควัทปุรณะ โดยมีการสกัดขึ้นมาในสมัยพระกฤษณะ อย่างไรก็ตามผู้เขียนมหากาพย์โค-อิ-นัวร์ชี้ว่า เพชรโค-อิ-นัวร์ไม่ได้พบในเหมือง แต่ถูกขุดขึ้นมาจากก้นแม่น้ำที่แห้งขอด น่าจะเป็นทางตอนใต้ของอินเดีย ทั้งนี้เพราะเพชรที่พบในอินเดียไม่ได้เป็นเพชรจากเหมือง แต่เป็นเพชรที่พบตามร่องน้ำ หรือตามก้นแม่น้ำที่แห้งขอด ตำนานที่ 4 โค-อิ-นัวร์เป็นสมบัติที่มีค่ามากที่สุดของราชวงศ์โมกุล

ข้อเท็จจริง แม้ว่าชาวฮินดูและชาวซิกข์นิยมเพชรมากกว่าอัญมณีชนิดอื่น ขณะที่จักรวรรดิโมกุลและเปอร์เชียชื่นชอบหินที่มีสีสันสดใสขนาดใหญ่และยังไม่เจียระไน สมบัติของราชวงศ์โมกุลมีมากมายเหลือคณานับ

และดูเหมือนว่าเพชรโค-อิ-นัวร์เป็นเพียงส่วนหนึ่งในบรรดาทรัพย์สมบัติและอัญมณีที่ล้ำค่า โดยสมบัติที่ราชวงศ์โมกุลโปรดปรานที่สุดไม่ใช่เพชร แต่เป็นชุดอัญมณีสีแดงที่มีชื่อว่าสปิเนลจากบาดัคชาน และชุดทัมทิมจากพม่า ตำนานที่ 5 โค-อิ-นัวร์ถูกโจรกรรมมาจากจักรพรรดิมูฮัมหมัด ชาห์ รานกิลา แห่งจักรวรรดิโมกุล ในระหว่างพิธีแลกเปลี่ยนผ้าโพกพระเศียร

เรื่องเล่าขานยอดนิยมนี้อ้างว่า จักรพรรดินาดีร์ ชาห์ ผู้ปกครองอาณาจักรเปอร์เซียทรงวางแผนไว้อย่างแยบยลว่าจะชิงโค-อิ-นัวร์มาจากจักรพรรดิแห่งโมกุล ที่ได้ซ่อนเพชรไว้ในผ้าโพกพระเศียร แต่ตอนนั้นโค-อิ-นัวร์ไม่ได้เป็นเพชรเดี่ยว ๆ ที่จักรพรรดิมูฮัมหมัดจะทรงซ่อนไว้ในผ้าโพกพระเศียรและให้จักรพรรดินาดีร์ ข่าน มาชิงไปง่าย ๆ ด้วยกลการแลกเปลี่ยนผ้าโพกพระเศียร

มาร์วี นักประวัติศาสตร์ชาวเปอร์เซีย ซึ่งอยู่ในเหตุการณ์บันทึกไว้ว่า จักรพรรดิมูฮัมหมัดทรงไม่สามารถที่จะซ่อนอัญมนีไว้ในผ้าโพกพระเศียรได้ เพราะว่าเพชรโค-อิ-นัวร์ถูกประดับไว้ที่ยอดพระราชบัลลังก์นกยูงของพระเจ้าชาห์จาฮาน ตำนานที่ 6 ช่างชาวเมืองเวนิสเจียระไนโค-อิ-นัวร์ไม่ระมัดระวัง ทำให้เพชรมีขนาดลดลงไปมาก

ข้อเท็จจริง หลักฐานของฌอง-แบปทิสต์ แทเวอร์เนีย พ่อค้าและนักเดินทางชาวฝรั่งเศส ซึ่งได้รับอนุญาตจากจักรพรรดิโอรังเซบแห่งจักรวรรดิโมกุล ให้เข้าชมกรุอัญมณีส่วนพระองค์ ระบุว่านายฮอร์เทนซิโอ บอร์จิโอ ช่างเจียระไนทำงานพลาด เพชรจึงมีขนาดลงลงอย่างมาก แต่เขาชี้ว่าเพชรเม็ดนั้นคือยอดเพชรแห่งราชวงศ์โมกุล 

ซึ่งจักรพรรดิชาห์จาฮานแห่งราชวงศ์โมกุลทรงได้รับเป็นของกำนัลจากพ่อค้าเพชรนามว่ามิวร์ จุมลา นักวิชาการส่วนใหญ่เชื่อว่า ยอดเพชรแห่งราชวงศ์โมกุลคือเพชรออลอฟ ซึ่งทุกวันนี้เป็นส่วนหนึ่งในคลังสมบัติของสมเด็จพระจักรพรรดินีแคเธอรีนแห่งจักรวรรดิรัสเซียที่อยู่ในพระราชวังเครมลิน

แต่เนื่องจากไม่ได้มีการกล่าวขานถึงเพชรเม็ดอื่น ๆ ของราชวงศ์โมกุลกัน ดังนั้นพอมีการกล่าวถึงเพชรอินเดียที่มีประวัติความเป็นมาที่น่าพิศวง คนก็มักจะเหมาว่าเป็นเพชร โค-อิ-นัวร์ แชร์ข่าวนี้ เกี่ยวกับการแชร์